جلسه موش ها

تعدادي موش در يك مزرعه زندگي مي كردند. موش ها روزگار خوشي نداشتند چرا كه گربه اي در مزرعه بود كه آنها را شكار مي كرد. موش ها در يك ترس هميشگي به سر مي بردند و ممكن بود در هر وقت از شب و روز در چنگال هاي تيز گربه چابك قرار گيرند.

موش ها جلسه اي تشكيل دادند تا حداقل راهي پيدا كنند كه از وجود گربه در اطراف خود باخبر شوند و بتوانند عكس العمل مناسب از خود بروز دهند. طرح هاي مختلفي مورد بررسي قرار گرفت اما هيچكدام پذيرفته نشد.

در آخر يك موش جوان ايستاد و گفت: «من يك طرح خيلي ساده دارم اما كاملا مؤثر خواهد بود. همه كاري كه بايد انجام دهيم اين است كه يك زنگوله به گردن گربه ببنديم. وقتي صداي زنگوله را مي شنويم خواهيم فهميد كه دشمن در حال آمدن است.»

همه موش ها از طرح ارائه شده شگفت زده شده بودند و آن را تحسين مي كردند. در بين همهمه موش ها، يك موش پير بلند شد و گفت: «من هم قبول دارم كه طرح موش جوان، طرح بسيار خوبي است. اما اجازه دهيد بپرسم: «چه كسي زنگوله را به گردن گربه خواهد بست؟»

موش ها به يكديگر نگاه مي كردند و هيچ كس حرفي نمي زد. سپس موش پير گفت: «ارائه راهكارهاي غيرممكن خيلي ساده است.»

از يك ديدگاه:

1- به عمل كار برآيد به سخنداني نيست.
2- گفتن اينكه كاري انجام شود يك چيز است، اما انجام دادن آن چيز ديگري است.
3- پيشنهاد دهنده طرح را مجري اجراي آن كنيد.
4- جلسات اثربخش تشكيل دهيد.

از ديدگاه ديگر:

1- اجازه دهيد در جلسات از تكنيك هاي طوفان فكري و حل مسئله به خوبي استفاده شود.
2- ايده كشي نكنيد.
3- به همه اعضاء جلسه اجازه فكر كردن و صحبت كردن بدهيد.
4- راهكاري كه از نظر يك فرد غيرممكن است، مي تواند از نظر فرد ديگري داراي روش عملي و ممكن باشد.