دکتر زندگی خانواده، عشق، محبت، تحول
آيا تا به حال از خودتان پرسيده‌ايد چرا مردها گريه نمي كنند؟
دانشمندان و محققان دريافته اند كه مردان هم گريه مي‌كنند، اما زبان احساسات در آن‌ها با زبان احساسات در زنان متفاوت است؛ به اين معني كه مردان به جاي استفاده از اشك براي ابراز احساسات، از روش‌هاي مشخص، هوشمندانه، و مهارشده استفاده مي كنند. بنا بر يافته هاي پژوهشگران، گريستن در زنان و مردان از نظر نوع و انگيزه ده تفاوت عمده دارد:
مردها هرگز از روي فريبكاري گريه نمي كنند در حالي كه زنان در بسياري مواقع از اشك هايشان استفاده ي ابزاري مي كنند.
به هر حال دليل اين كه مردها به اين نوع فريبكاري علاقه اي ندارند، صداقت يا شرافت جنس مذكر نيست بلكه تنها دليل عدم تمايل مردها به اين كار، فقدان مهارت آنان در اين كار است.
مردها مي گريند، اما هوشمندانه تر. مردها به ندرت و در مدت زماني كوتاه مي گريند و اشك چنداني از ديدگان آن‌ها سرازير نمي شود. آن‌ها هميشه بي صدا مي گريند و هنگام گريستن هميشه صورت خود را پشت دست هايشان پنهان مي كنند تا مغلوب شدن چهره ي آن‌ها كمتر ديده شود. بنا بر آمار، نيمي از مردها گريستن را به معناي قرمز شدن چشم و خروج يكي دو قطره اشك از گوشه ي چشمانشان مي دانند.
مردها فقط در موقعيت هاي بسيار خاص و ويژه گريه مي كنند. طي تحقيقاتي كه ويليام لامباردو انجام داد، مشخص شد اكثريت قريب به اتفاق مردان، تنها در واكنش به دو رخداد گريه مي كنند:
– از دست دادن يا فوت كسي
– دعاها و مرثيه هاي متأثر كننده ي مذهبي
لامباردو ثابت كرد كه مردان حتي هنگام ترس يا جنگ هم گريه نمي كنند مگر آن‌كه شكست خورده يا دوستان و همرزمان خود را از دست داده باشند.
مردها به دليل قرار گرفتن در نقشي كه بخشي از هويت اصلي آن‌هاست، فقط در مواقع منحصر به فرد گريه مي كنند: مردان در بيشتر فرهنگ‌ها نقش نان‌آور، مدافع، جنگجو، شوهر و پدر را ايفا مي كنند. اين مسئوليت‌هاي سخت و سنگين براي بسياري از مردان چنان جدي و خشن است كه اجازه نمي دهد احساساتي شوند و اشكشان درآيد.
مردها اغلب تحت تأثير عوامل دروني گريه مي كنند نه عوامل بيروني. بررسي‌ها نشان مي دهد سلسله اعصاب مردان اطلاعات دريافتي را به طريقي پردازش مي كند كه با پردازش اطلاعات در سلسله اعصاب زنان متفاوت است. مردها پس از دريافت علايم مختلف دروني تازه متوجه مي شوند كه بايد گريه كنند. در دنياي مردانه، احساسات مرد بر اثر اتفاقات دنياي بيرون جريحه‌دار و بعد ضربان قلبش تند مي شود. پس از آن در معده اش احساس سوزش مي كند و بغضي گلوي او را مي فشارد. در نهايت اين فرايند در مردان به همان دو سه قطره اشكي كه پنهاني پشت دستانشان مي ريزند، ختم مي‌شود.
مردها مايل نيستند در مورد اشك‌هاي خود صحبت كنند.
مردها صحبت‌كردن در مورد اشك هاي خود را دون شأن و اقتدار خود مي دانند چرا كه در فرهنگ ما و بسياري از فرهنگ‌ها، سر زدن چنين رفتاري از مردان بازدارنده، بي محتوا و نشانه ي ضعف تلقي مي شود.
مردها از كودكي آموخته اند كه بايد بر اشك‌هاي خود غلبه كنند. مردها از كودكي مي آموزند كه اگر نتوانند اشك هايشان را مهار كنند به آن‌ها برچسب بچه ننه، ترسو، نازك نارنجي… زده مي شود. بنابراين آموخته اند كه نگذارند اشك از ديدگانشان جاري شود.
مردها از گريستن شرمنده مي شوند. آنان بر عكس زن‌ها كه پس از گريستن احساس سبكي مي كنند، هميشه پس از گريه احساس تأسف و شرم مي كنند.
مردها مي‌دانند كه اشكشان تا چه حد تأثيرگذار است. دليلش اين است كه مردها به‌ندرت با زبان اشك صحبت مي كنند. همين مسأله باعث شده گريستن مردان همواره توجه اطرافيان را جلب كند و مي شود گفت زني نيست كه نداند مردها فقط وقتي گريه مي كنند كه به راستي متأثر شده باشند.
مردها با توجه به موقعيتشان گريه مي كنند؛ يعني عواملي مثل تحصيلات، طبقه‌ي اجتماعي، شخصيت، موقعيت شغلي و خرده فرهنگ هاي هر جامعه، در گريستن مردان تأثير مستقيم دارد.
نکته: آنچه در اين مقاله آمده است به گريه هايي اشاره دارد كه به واسطه ي رنج ها، سختي ها و برخي ناملايمات زندگي رخ مي دهد، وگرنه اشكي كه هر كس (چه مرد چه زن) در خلوت و هنگام راز و نياز با خدا و در حال توبه يا دعا مي ريزد، يا اشكي كه در محافل مذهبي در سوگ معصومان عليهم السلام جاري مي شود، هرگز مايه ي سرشكستگي و شرمساري نيست و با روحيه ي مردانه منافاتي ندارد. چنان كه مي بينيد در محافل عزاداري سالار شهيدان، مردان با افتخار و آشكارا اشك مي ريزند و حال تأثر به خود مي گيرند.
منبع: مجله راز ، مهرنوش صفايي
