بایگانی/آرشیو برچسب ها : قصیده

آرام که باشی باز هم در دلت غوغایی ست، چشمهایت را می بندی که دلت را نبینند، باز هم آرام نمی شوی، دنیایت خراب است، تمام عشقت را با ضرب آهنگِ سازت می سرایی غزلهایت …

نه غزلی نه قصیده نه مثنوی تو را باید دوباره سرود بی وزن، بی قافیه تو را باید با سپید قلم زد رها ، رها، رها… مریم پورقلی

از غزل ِ چشم هایت تا قصیده ی نگاهم چند شهر فاصله است؟! می خواهم آذین ببندم تمام بیت های قصیده ام را به غزل ِ چشم هایی که هرگز از آن ِ من نخواهد …