دکتر زندگی خانواده، عشق، محبت، تحول
خداحافظی‌های همراه با گریه و بداخلاقی یکی از رفتارهای معمول در سال‌های اولیه‌ی زندگی یک کودک است. بسیاری از کودکان هنگام جداشدن از والدین دچار اضطراب می‌شوند و از این‌که والدینشان آن‌ها را رها می‌کنند و نگهداری‌شان را به فرد دیگری مثل پرستار می‌سپارند، ناراحت می‌شوند.
سخت جدا شدن از والدین اگر چه یک بخش معمول در رشد کودک است، می‌تواند باعث ناراحتی و دردسر شود. فهمیدن این‌که فرزندتان چه می خواهد و یاد گرفتن راه هایی برای رویارویی با این معضل می تواند به شما و فرزندتان کمک کند که جدا شدن از یکدیگر را راحت‌تر تحمل کنید. در ادامه راهکارهایی آورده شده است که با استفاده از آن‌ها بتوانید به کودکی که از اضطراب جدایی رنج می برد کمک کنید:
* در ابتدا سعی کنید کودک را در زمان‌هایی کوتاه به مراقب جدید یا مهد کودک بسپارید، زمان هایی که بتواند تجربه های مثبتی را در آنجا داشته باشد.
* قبل از آن‌که کودک را در محل جدید ترک کرده و تنها بگذارید، کمک کنید تا کودک با محیط و افراد جدید آشنا شود.
* روی موارد مثبتی که در محیط جدید رخ می دهد متمرکز شوید، نگذارید بچه ها از تصور چیزهای بدی که ممکن است رخ دهد نگران شوند و بترسند.
* یواشکی کودک را ترک نکنید.
* اضطراب کودک را به تمسخر نگیرید و او را به خاطر این ترس و اضطراب سرزنش و شماتت نکنید.
* هنگام ترک کودک او را ببوسید، نوازش کنید و با خوشرویی از او خداحافظی کنید.
* اجازه دهید تا کودک شما بداند که می فهمید چقدر سخت است انسان از کسی که تا این حد دوستش دارد جدا شود. کودک را درک کنید و بپذیرید؛ اما زیاد با او همدردی و دلسوزی نکنید.
* اگر کودک تحت هیچ شرایطی حاضر نشد به مهد یا مدرسه برود و در منزل ماند، برای او زیاد فعالیت‌های تفریحی و سرگرمی فراهم نکنید.
* مراسم خداحافظی و ترک کودک را خیلی طولانی نکنید. بر احساسات دلسوزانه‌ی خود غلبه کنید و یکباره او را ترک کنید نه این‌که چندین بار بروید و برگردید.
منبع: مجله راز
