پینگ پنگ ذهنی

دوستت حرفی می زند، تو خود را ملزم به دادن پاسخ می بینی. تمام وجودت را به فعالیت وا می داری تا پاسخ او را بدهی. بعد از اینکه جواب می دهی باز با حرف دیگری مواجه می شوی. تعداد این کــُنش ها و واکنش های ِ ذهنی به هزاران بار در روز می رسد.شخصی دیگر حرکتی انجام می دهد و تو احساس می کنی که باید واکنشی انجام دهی و تمام انرژی خودت را صرف پیدا کردن پاسخی مناسب با دیدگاه ها و عـقاید خودت می کنی و زمانیکه جواب می دهی می بینی دوباره سر ِ خط هستی و باید ضربه جدیدی را دریافت کنی و تمام این ضربه ها به ساختار ذهن و جسم و روح تو وارد می شوند و تو این بازی ِ پینگ پنگ ذهنی را از لحظه بیداری تا موقع خواب انجام می دهی. به نظر می رسد چاره ای جز ورزیده تر شدن نداری و در تمام لحظات بیداری در همه جا باید به دنبال پاسخ بگردی!

هر بازی بالاخره برنده و بازنده ای دارد و احتمال هر کدام از آنها ۵۰ درصد است و هر اندازه که قدرتمند باشی بالاخره کسی هست که شما از آن شکست بخورید. ولی راه دیگری بجز تسلیم شدن و باختن هست. و آن این است که :

اصلا وارد بازی نشوی!!

چه دلیلی دارد که برای هر سوالی که از تو می شود جوابی داشته باشی؟! چه اتفاقی می افتد اگر نسبت به حرکاتی که در اطراف شما رخ می دهد و چه بسا برای شما رخ می دهد بی تفاوت باشید و به جای فکر کردن درباره نظرات دیگران درباره خودت، به افکارت نظم بدهی؟

آرامش تو، سلامتی ذهنی و روحی تو، مصرف درست انرژی روانی تو، اینها باید برای تو مهم باشند. وگرنه عصبانی شدن در مقابل دیگران هر چقدر هم با ارزش باشد در مقابل چیزی که از دست می دهی بسیار بی ارزش است. بی اعتنایی به نتایج مسابقات پینگ پنگ ذهنی و تلف نکردن وقت و انرژی ذهنی و جسمی خود برای پرداختن به این بازی تمام نشدنی، از خصوصیات انسان های همیشه موفق است.

از پرداختن به بازی پینگ پنگ ذهنی فرار کنید و خود را درگیر این بازی نکنید.

روزگارتان مملو از مهر و دوستی