کمی خدا را نفس بکش

زندگی برایت معنای کدام پیچ از جاده را می دهد؟
در این کوران دلتنگی، در این تمامیت ِ نفس های  ِ سنگین؟
می دانی خدا همین حوالی، به تو چشم دوخته است؟
ای انسان خبر داری پشت ِ این سکوت، ابهام کدام سوال ِ بی جوابت خفته است؟
تا به حال نبض مردانگی ِ عشقت را گرفته ای؟
تا به حال شانه هایت مأمن آشفتگی های کسی شده است؟
تجربه ی تمام این ها، یعنی زندگی…

رو بخدا لبخند بزن، رها که بشوی آغوش خدا را می یابی و خدا در همین حوالی به تو چشم دوخته است.

کمی خدا را نفس بکش! با خدا بگو، به خدا بگو!
قاصدک حواست باشد، سفر که کردی از بالای همین ایوان که گذشتی، سلام مرا به دنیای بی من برسان!