دکتر زندگی خانواده، عشق، محبت، تحول
این جمله چقدر برای تان آشناست؟ ( پسرم یا دخترم خوب درس بخون تا توی یه دانشگاه خوب قبول شی، یه رشته خوب بخونی و یه کار خوب پیدا کنی که حقوق خوبی داشته باشه؟)
حدس می زنم که اکثر شما حداقل یک بار این جمله به گوشتان خورده است. آیا تا به حال با خود فکر کرده اید که چرا اکثر پدر و مادرها از این دست جملات برای کار و آینده ما استفاده می کنند؟ و چرا تعریف مردم از یک کار خوب ، کاری است که از ساعت 7:30 دقیقه صبح پشت یک میز بنشینی، کارهایت را انجام بدهی و ساعت 4 بعد از ظهر نیز تعطیل شوی؟ آخر ماه هم مبلغی به اسم حقوق به تو بدهند که پیش از اینکه به دستت برسد کلی مالیات و ارزش افزوده و غیره از آن کسر شده، که آن هم کفاف یک هفته خرج زندگی ات را نیز نمی دهد.
یا یک مغازه ای باز کنیم و صبح تا ظهر و بعدازظهر تا شب در ِمغازه بایستیم و شب دخل روزانه مان را برداریم و صبح فردا نیز برای پاس کردن چک هایمان آن را به حساب واریز کنیم و نهایتا شاید یک مبلغی هم جهت خرج و مخارج برایمان باقی بماند.
این سبک کاری در دوران صنعتی کاربرد فراوان داشت. نظیر عصر کشاورزی که کار خوب این بود که پسران در مزرعه و دختران در خانه کار کنند. اما ما از عصر صنعتی فاصله زیادی گرفتیم. بسیاری از کارخانه ها در حال ورشکستگی هستند چون هنوز با قانون تولید انبوه کار می کنند درحالی که بازار امروز کاملا یک بازار سفارشی است. بعد از عصر صنعتی، عصر کامپیوتر و اینترنت وارد شد که تغییرات زیادی را به همراه داشت. خرید و فروش های اینترنتی و داشتن یک وب سایت با دامنه ی بازدیدکنندگان بالا، یک سرمایه به حساب می آید و اما درحالی که هنوز در عصر الکترونیک به سر می بریم موج جدیدی به نام موج ارتباطات وارد شده که بسیاری از عوامل کسب و کار و تفریح و خرید و… را دستخوش تغییر کرده است.
بنابراین با این حجم تغییرات که با بیشترین سرعت صورت می گیرد، چطور انتظار داریم که با قوانین قدیمیِ کسب و کار، صاحب درآمد بالا شویم؟ و چرا بعضی ها درآمدهای بیشتری نسبت به ما و دیگر افراد دارند در حالی که آنها نسبت به ما زمان کمتری کار می کنند. این افراد چه کار می کنند یا بهتر بگویم چطور کار می کنند؟!!
اجازه بدهید با یک مثال این مسئله را شرح دهم:
فرض می کنیم رضا روزی 8 ساعت کار می کند و ماهی 1.200.000 تومان درآمد دارد و اگر رضا بخواهد که درآمد ماهیانه خود را دو برابر کند یعنی 2.400.000 تومان ، پس باید روزی 16 ساعت کار کند و اگر بخواهد که درآمد خود را 4 برابر کند یعنی باید روزی 32 ساعت کار کند که خب این امکان پذیر نیست. عیب این سیستم کسب درآمد در همین است. همین سیستمی که 85 درصد مردم برای کسب درآمد از آن استفاده می کنند و بنابراین با توجه به خصوصیات این سیستم مقدار درآمد این افراد دست خودشان نیست، به عبارتی کسب درآمد، برای کسانی که در این سیستم کسب و کار می کنند محدودیت دارد که زمان بسیار زیادی را نیز باید کار کنند.
نام این سیستم ” تجارت زمان در ازای پول است “.
به مقدار زمانی که می دهی پول دریافت می کنی. (8 ساعت 1.200.000 )، ( 16 ساعت 2.400.000) ، ( ؟ ساعت 4.800.000).
یعنی زمان و عمرمان را می فروشیم تا به ازای آن مبلغ ناچیزی پول دریافت کنیم. مطمئنا” بسیاری از مردم از این تجارت زمان در ازای پول ناراضی هستند. زیرا علاقه مند به درآمد و زمانِ آزاد بیشتر و نیز کار و استهلاک کمتری هستند.
اما چرا این تغییرات صورت نمی گیرد؟ اصلا باید چه چیزهایی را تغییر دهیم ؟ چطور باید شغل و بیزنس خود را تغییر دهیم تا با زمان کمتر، درآمد بیشتری داشته باشیم؟ حلقه گم شده در این میان چیست؟ ثروتمندان چطور بیزنس خود را پیش می برند که خیلی از ما نمی توانیم؟ آنها چطور فکر می کنند؟ آیا می خواهید در همین چرخه بی پایان (من بدو آهو بدو) زندگی کنید؟
دوستان من راه حل، تغییر تفکر در اداره کسب و کار است. درک مفاهیم بنیادین بیزنس نوین نیازمند آموزش، تفکر و شجاعت لازم برای ریسک و تغییر کردن است. در بخش دوم این مقاله که بزودی در وب سایت دگتر زندگی قرار خواهد گرفت بطور مفصل در مورد این مفاهیم بحث خواهیم کرد.
سید دانیال آل عقیل
