خاطره

امروز بر پایه‌ی خاطره‌ی [=یادبود] دیروز، داوری نكن.((لئوبوسكالیا))

اگر بنا بود كه دلایل خود را همراه داشته باشم، آیا نمی بایست اكنون توشه دانی از یادبودها می بودم؟((نیچه))

كلید كامیابی در زندگانی، آن است كه مدیریت یادبود‌ها و سابقه‌های ذهنی گذشته‌ی خود را بیاموزیم.((آنتونی رابینز))

چه لوحه ی یادبود و چه سنگ نبشته ای بر مزار توست، ای میلیونر؟ ما ندانیم كه چه سان زیستی، اما این دانیم كه عمر خود را در دادوستد و در میان گروه دلالان بسر آوردی، نه رادمردی و قهرمانی از آن تست، نه نبردی و نه افتخاری.((والت ویتمن))

هنگامی كه دیگر خاطره ای از قهرمانان و شهیدان نماند، و هنگامی كه حیات و جان های كردان و زنان یكسره از سرزمین رانده شوند، آنگاه آزادی یا اندیشه ی آزادی از آنجا رانده خواهد شد، و پیمان شكنان اقتدار مطلق خواهند یافت.((والت ویتمن))

به راستی تسلی بزرگی است كه كسی بتواند در زمان های درد و تنهایی و فراق، دست كم یك خاطره ی كامل درخشنده را به یاد آورد.((آندره موروا))

یادبودها در سراسر دنیا پراكنده اند. اگر بخواهیم آنها را پیدا كنیم و از مخفیگاه هایشان بیرون بكشیم، باید سفر كنیم.((میلان كوندرا))

طبیعت ما كالبد روانی یادبودها و دانستنی‌هایی است كه بر پایه‌ی شرایط اجتماعی و اقتصادی و مذهبی بنا شده است.((گای فینلی))

هیچ چیز را زشت مخوان! مگر هراس روح را در برابر یادبودهای گذشته‌اش.((جبران خلیل جبران))

ما باید خیلی خودپسند باشیم اگر تصور كنیم كه برجسته ترین موجودات دنیا هستیم. در این دنیا نزدیك به صد میلیارد كهكشان وجود دارد كه هر یك از آنها چندین میلیون خورشید دارند كه شبیه به ما یا بهتر هستند و هر روز تعدادی از آنها با هم برخورد می كنند و در هیچ جای دنیا كسی برایشان غصه نمی خورد و مجلس ترحیم و یادبود برپا نمی كند.((موریس مترلینگ))

موسیقی نیروی حیات بخشی است كه به گونه ای اسرار آمیز، خاطره های فراموش شده دورترین روزهای زندگی را در قلبها بیدار می كند.((چارلز رابرت داروین))

كتابخانه تنها یادبود مطمئن و ماندگار نوع بشر است.((آرتور شوپنهاور))

تنها عشق می تواند آدمی را از خانه و كاشانه اش آواره كند و تنها خاطره ی مرد ماهیگیری رعنا می تواند آبی دریای كوچكی را از دریا جدا كند، تا آنجا كه روی زمین سنگلاخی خشك سر بخورد و درد و رنج زمین را نادیده بگیرد.((منیره روانی پور))

لبخند، بیش از چند لحظه دوام ندارد، اما خاطره ی آن جاودانی است.((آبراهام لینكلن))

هدف از بداهه [ =كلام نااندیشیده ] پردازی، كاوش در شخصیت، روابط و مناسبت ها و موقعیتها است، اما در ورای همه اینها هدف بداهه پردازی، كاوش در خود بازیگر، قلمرو شناخت ناخودآگاه، خاطره ها و عواطف او می باشد.((هیومورسیون))

برای ارواح بشری چه چیزی بالاتر از این است كه در هر رنج و محنتی غمخوار یكدیگر و در هر شادی، شریك خنده های هم و در خلوت خاطره های یكدیگر تنها تصاویر ماندگار و ابدی وجود هم باشند.((جرج الیوت))