دکتر زندگی خانواده، عشق، محبت، تحول
یکی از بهترین و قابل توجه ترین کشتی های غلامرضا تختی با «پتکوف سیراکف» قهرمان نامدار بلغارستانی بود. هر دو به دور نهایی رسیده بودند. شگرد سیراکف، فن «بارانداز» سریع و بسیار فنی بود. کشتی که شروع شد، تختی یک بار «زیر» گرفت و سیراکف را «خاک» کرد و پای او را در «سَـگک» خود گیر انداخت.
سیراکف روی سگک مقاومت کرد و کشتی «سرپا» اعلام شد… غلامرضا زیر گرفت و او را خاک کرد و باز هم پای او را در سگک خود، تحت فشار قرار داد.
دقیقه سوم کشتی بود. فشار سگک موجب ناراحتی شدید پای سیراکف شد. او با دست به پایش اشاره کرد. تختی که متوجه ناراحتی او شده بود، سیراکف را رها کرد و از جا بلند شد. فریاد اعتراض تماشاچیان بلند شد که چرا این کار را کردی؟!
تختی ایستاده بود و سرش پایین، او در برابر همه ی این فریادها سکوت کرده بود. سیراکف که این عمل جوانمردانه را از حریف خود دید، منتظر داور نشد و خودش دست تختی را به عنوان برنده بلند کرد.
خطاب «جهان پهلوان غلامرضا تختی» در مقام پدر به تنها فرزند خود «بابک»، برای خواندن این شعر روی آن کلیک نمائید.
وقتی قهرمان جهان شدم، آنگاه فهمیدم که باید بیشتر خم شوم تا مدال قهرمانی را به گردنم بیاویزند.
