دکتر زندگی خانواده، عشق، محبت، تحول
بیـا بـا هـم کـمی در لـحـظـه باشیم
رهــــا از رفـــتــــه و آیــــنـده بـاشـیم
نـفـس را حــس کـنـیــم و بـا تـبسّـم
به هـر لـحظه ز عشق آکـنده باشیم
شـویـم لـبـریـز از عشـق و ز نـــورش
چو خورشیدی بـه هم تابنده باشیم
بـیـا چـون کـودکـان پـــاک و مـعـصـوم
به هر چه هست فقط بیننده باشیم
بــخنـــدیم و چـــو بــازیــگر بــرقـصیـم
بــرنــده یــا اگـــر بــازنـــده باشـیـــــم
بـیــا بــــی تــرس و تـــردیـد و تـمـنــا
بــســاط ذهـــن را بــرچـیـده بـاشیم
چــراغ ذهــن را خـامــوش ســـازیــم
به شمع دل دمی جـویـنــده باشیـم
بـیــا در هــر تـعــــامــل بـــا خــلایــق
بــرنــده باشـــد و بـــرنـده بـاشـــیــم
بـیــا تـا حیـن صحبـت بـهر هــر کـس
کــلام نــیـک را گـــزیــــده بــــاشـیـم
بــیــا امــــــروز روءیــــا را گـــــزیـنـیـم
بــدان شایــد کـه فـردا مـُرده باشـیم
بــیـــا تـــا در ازای لـطــــف هــستی
بـه خدمت شکر نعمت کـرده باشیم
خدا نور است و در عمق درون است
بـیــا عشق خـدا را بـنـده بـاشـیـــم
متشکر از دوست بسیار مهربان و شاعر فرهیخته
آقای کیانوش صالح [شاعر معاصر]
