خودت را دوست داشته باش

عزیز من، پچ پچ این مردم زمانی آغاز شد که تو یادت رفت بگویی: چقدر دوستم داری.

و من ایستاده خندیدم به پچ پچ حرف آدم ها. حرف آدم هایی که رها کردن را بلد نیستند. رها کردن هر آن چه را که دوست داشتی، تا یاد بگیری زندگی پر از سازگاری های ناسازگارانه است. به رنگ رنگی های زندگی که ما جز سیاه و سفیدش، نمی خواهیم رنگ دیگری را ببینیم.

اینکه رفتن ها برایمان می شود سیاهی، غافل از آن که شاید رنگ دیگری در مسافت طولانی تری بهمان چشمک می زند. چشمک می زند تا یادآوری کند به دست آوردن های دیگری هست که جایگزین می شود.

هرکس می گوید زندگی دو رو دارد، اشتباه می کند. زندگی یک رو بیشتر ندارد و آن یک رو هم، همان آدمی است که خودش را در آیینه می بیند.

عزیز من، پچ پچ این مردم زمانی آغاز شد که یادشان رفته بود، من فرد درون آیینه را بیشتر از هر جمله ی دوستت دارمی، دوست دارم.

حدیث رسولی