اندوه و غم

به جاست از سر حسرت آه بكشیم كه برخی با استعدادشان می توانند ژرفترین ادراك ها را از احساس های خویش بیرون آورند، حال آنكه افرادی مانند ما با تردید رنج آور و تلاش های مداوم می تواند به آن راه پیدا كند.((زیگموند فروید))

اگر نمی توانیم همه ی رنجها را از بین ببریم، [ دست كم ] می توانیم برخی از آنها را از بین برده و برخی دیگر را آرامش بخشیم.((زیگموند فروید))

هیچ گاه در برابر رنج، بی شرم تر از زمانی كه عشق می ورزیم و هیچ گاه ناكام تر از زمانی كه ابژه ی عشق را از دست می دهیم نیستیم.((زیگموند فروید))

ما به طنز نیازمندیم، زیرا هرچه بزرگتر می شویم این آمادگی را پیدا می كنیم كه افرادی ترشروی و غمگین شویم، اما بچه ها به راحتی می خندند.((زیگموند فروید))

رنجور را چشم بر گرفتن از رنج خویش و به فراموشی سپردن خویش لذتی مستانه است.((نیچه))

گر چه بر روی زمین انبوه مردابها و رنجها هست، آن كه سبُك پاست بر سر گِل و لای چنان می دود و می رقصد كه بر سر یخ هموار.((نیچه))

لذت و بی گناهی شرمگین ترین چیزهایند و نمی خواهند كسی خواهانشان باشد. آنان را باید داشت، اما گناه و درد را همان به كه بخواهند.((نیچه))

هرگاه كه دردمندی را هنگام درد كشیدن دیده ام، از شرم اش شرمسار شده ام، زیرا به یاری برخاستن من غرور اش را پایمال كرده است.((نیچه))

مرد بزرگوار هرگز كسی را شرمسار نمی كند و خود از دیدار دردمندان شرمسار نمی شود.((نیچه))

چرخ و ترمز، وظایف گوناگونی دارند، اما یك وظیفه ی یكسان نیز دارند: به درد آوردن یكدیگر.((نیچه))

كمی تندرستی، هرازگاه نیك ترین دوای درد بیماران است.((نیچه))

شاعران و هنرمندانی كه از سینه تنگی [ = آسم ] رنج می برند، كاری می كنند كه قهرمانانشان بیش از همه نفس نفس بزنند: آنها چیزی از آرام و سبك نفس كشیدن نمی دانند.((نیچه))

آه، بر چه ملال ها باید چیره شد و چه مایه عرق باید ریخت تا آدمی بتواند رنگهای خودش، قلم موی خودش و بوم خودش را پیدا كند!((نیچه))

كسی كه رنج هایش را بر صفحه ی كاغذ آورد، نویسنده ای اندوهگین می شود: اما وقتی به ما بگوید از چه رنج می بُرد و چرا اكنون در شادمانی آرمیده، نویسنده ای جدی به شمار می رود.((نیچه))

پیمان ها و قراردادها [ی هنری] همانا ابزارهای هنری غالب برای دریافت شنوندگان هستند، زبانی مشترك و فراگرفته با مشقت بسیار، كه با یاری آن هنرمند می تواند به راستی خود را به كسی كه با او سخن می گوید بشناساند.((نیچه))

آدمی می خواهد [ بر آسیب رسان ] رنج و اندوه ببارد. به عكس، اندك نشانی از ایمن كردن خویش از زیان های بعدی، در منظر انتقامجو دیده نمی شود.((نیچه))

بیش از همه، ظریفترین و كاری ترین حیوانات آماده ی رنج و سختی هستند.((نیچه))

شاید من بهتر می دانم كه چرا بشر تنها حیوانی است كه می خندد؛ تنها انسان است كه به شدت رنج می برد و ناگزیر است خنده را بیافریند.((نیچه))

با رنج عمیق درون، آدمی از دیگران جدا می شود و سرافراز می گردد.((نیچه))

شاد ماندن به هنگامی كه انسان در گیرودار كارهای ملال آور و پر مسئولیت است، هنر كوچكی نیست.((نیچه))

كسانی كه در خود احساس حقارت می كنند به دیگران رحم می كنند، اما به دلیل غرورشان دم نمی زنند! یعنی درد می كشند و می خواهند با دیگران همدردی كنند. كسانی كه با دیگران همدردی می كنند به دلیل دردمند بودن خودشان است.((نیچه))

لذت بیرحمی در دیدن رنج دیگران است، اما فردی كه بیرحم است این بیرحمی گریبانگیر خودش هم می شود و به ایشان نیز آزار خواهد رسید.((نیچه))

فرد خلوت نشین می گوید كه حقیقت در كتابها نیست و فیلسوف آن را پنهان می كند. فرد والا از فهمیده شدن توسط دیگران در هراس است نه از بد فهمیده شدن؛ چون می داند كسانی كه او را بفهمند به سرنوشت او یعنی رنج كشیدن در دنیا دچار خواهند شد.((نیچه))

آدمی با رنج عمیق درونی از دیگران جدا می شود و والا می گردد. انسان های آزاده، دلِ شكسته و پر غرور خود را پنهان می كنند.((نیچه))

فرد خودپسند از هر نظر نیكی كه درباره خود می شنود، خوشحال می شود (بدون توجه به سودمندی و یا اصولا درستی یا نادرستی آن) و از هر نظر بدی ناراحت می شود؛ زیرا خود را تسلیم هر دو می كند.((نیچه))

اگر ناگزیر شویم نظر خود را در مورد كسی تغییر دهیم، به خاطر این زحمتی كه فراهم كرده است، انتقام سختی از او خواهیم گرفت.((نیچه))

آن كس كه شادمانه گام بر هیزم گردآورده برای سوزاندنش می نهد، بر درد غلبه نمی كند، بلكه بر احساس درد در جایی چیره می شود كه انتظارش می رود.((نیچه))

ماهیت احساس دلسوزی آن است كه رنج دیگران را از حالت كاملاً خصوصی آن خارج می كند.((نیچه))

هرگاه انسان رنجی عظیم را در خود ایجاد كند و فریاد آن را بشنود و از یأس و ناامیدی درونی نمیرد و جان بدر ببرد، عظمت یافته است.((نیچه))

حكمت درد كمتر از حكمت لذت نیست. درد نیز مانند لذت، یكی از نیروهای بنیادین بقای نوع است؛ زیرا اگر جز این بود، نیروی درد مدتها پیش از بین رفته بود.((نیچه))

اگر نمی خواهیم چیزی را كه رسوایی به بار می آورد در خود مخفی كنیم، زندگی در انزوا به چه درد می خورد؟((نیچه))

جهان در نظر آن كس كه به مقام رفیع انسانی نایل گردد، غنی تر می شود؛ وسوسه و جذبه های حرص و ولع افزایش یافته و برای انسان دام می گسترند. همچنین، انواع گوناگون تحریكها، لذتها و دردها بیشتر می شوند.((نیچه))

ما با عذاب وجدان خود بهتر كنار می آییم تا با سابقه و شهرت بد خود.((نیچه))

ترحم، خوشایندترین احساس برای كسانی است كه غرور زیادی ندارند و امكان دستیابی به موفقیت های بزرگی هم برایشان فراهم نیست: طعمه آسان- هر موجودی كه رنج می برد یك طعمه آسان است – چیزی است كه آنان را شیفته می سازد.((نیچه))

برای سرشت های مغرور، طعمه آسان چیز تحقیر آمیزی است. آنان تنها در مقابل مردانی كه هنوز مهار نشده اند و می توانند به دشمنان آنها مبدل شوند و یا در برابر ملكی كه به سختی تسخیر می شود، احساس آسایش و خشنودی می كنند.((نیچه))

درد و رنج همیشه علت خود را جستجو می كند، در حالی كه لذت به خود توجه دارد و به پشت سر خود نگاه نمی كند.((نیچه))

تحمل دردی مضاعف آسانتر از دردی واحد است.((نیچه))

چه چیز موجب قهرمانی است؟ همزمان به استقبال بزرگترین رنج و بزرگترین امید خود رفتن.((نیچه))

ما هنگامی كه عاشق می شویم دوست داریم ضعف هایمان پنهان بمانند، البته نه به دلیل تكبر، بلكه به دلیل اینكه معشوق رنج نبرد.((نیچه))

كتابی كه نتواند ما را به فراسوی كتابها ببرد به چه درد می خورد؟((نیچه))

به نظر من اولین موسیقیدان كسی است كه فقط اندوه عمیق ترین خوشبختی را درك كند، نه اندوهی دیگر را. تاكنون چنین موسیقیدانی پیدا نشده است.((نیچه))

دردی شدیدتر از آن نیست كه زمانی شاهد و آگاه باشیم و حس كنیم انسانی فوق العاده از راه خویش منحرف و به تباهی كشیده می شود.((نیچه))

ای فایده باوران، حتی شما نیز هر فایده ای را به مثابه ارابه خواست خویش دوست می دارید. آیا شما نیز از سر و صدای چرخهای آن ناراحت نیستید؟((نیچه))

بشر در این دنیا بیشتر از همه موجودات، گرفتاری و عذاب كشیده است. بهترین دلیلش هم این است كه در بین تمام آنها تنها او می تواند بخندد.((نیچه))

نباید وابسته به ترحم شد، زیرا انسانهای به نهایت والایی هستند كه رنج و درماندگی آنان را از سر تصادف شاهد خواهیم بود.((نیچه))

غم خودش ما را پیدا می کند، باید دنبال شادیها گشت.((نیچه))

انسان باید گنجایش رنج كشیدن خود را بالا ببرد.((اسكات پك))

همه‌ی ریشه‌های رنج انسان، از این توهم آغاز می‌شود كه گمان می‌كند او در جهان می‌زید، حال آنكه، جهان در او می‌زید.((دیپاك چوپرا))

اگر بگویید از مرگ می‌ترسید، این نشانگر آن است كه هرگز با راست و درست زندگی برخورد بسزایی نكرده‌اید و از راستی، هراسان هستید. این ترس سبب شده است كه در دنیای سكوت خود رنج ببرید.((دیوید ویسكات))

یك فرد خوش‌بین به خوبی می‌داند كه زندگی، بالا و پایین دارد و از پایین افتادن‌ها هیچ هراسی ندارد و در آن زمان هم در اندیشه‌ی چاره‌جویی است تا بتواند خود را از سختی‌ها بیرون بكشد.((استیو چندلر))

هرگاه انسان، تنها به یك جستار، به سختی دلبسته شود، از شدت دلبستگی او به چیزهای دیگر كاسته می‌شود؛ مانند سیلی كه در یك مسیر جریان یابد.((افلاطون))

سبب جنگ، حس زیاده‌خواهی است كه هر زمان بروز كند، هم برای جامعه و هم برای افراد، بزرگترین رنج است.((افلاطون))

بدن ناقص است و به خودی خود نمی‌تواند درد خویش را دوا كند و فن پزشكی برای این هدف بنا شده كه آنچه به جهت بدن سودمند است، فراهم كند.((افلاطون))

فراموش نكنید كه اگر با عشق به سوی انجام كاری بروید، نه از آن كار خسته می‌شوید و نه احساس رنج و افسردگی خواهید كرد.((استیو چندلر))

اگر دانسته می‌خواهید كمتر از آنچه هستید باشید، پس بدانید كه باقی زندگی‌تان را در اندوه ژرفی به سر خواهید برد و استعدادها و توانمندی‌های خود را نادیده خواهید گرفت.((آبراهام مازلو))

اگر آدمی به درستی بداند كه چه می‌كند، حتی اگر بچه گریه كند، درد داشته باشد یا ناله كند نیز با نیرو و توان به كنش می‌پردازد.((آبراهام مازلو))

زندگی باید بی‌اندازه سرشار از زمان‌های اشتیاق باشد كه بدان اعتبار می‌بخشد و آن را دارای ارزش زیستن می‌كند، وگرنه، آرزوی مرگ برای كسانی كه می‌خواهند با دردی پایان‌ناپذیر یا بیزاری زنده بمانند، چَم پیدا می‌كند.((كولین ویلسون))

احساس شادمانی و خوشبختی راستین در زندگی، آن است كه گاهی درد و رنج‌هایی كوتاه و گذرا را به جان بخرید، چرا كه شادمانی برتر و نهایی، همان منش و ماهیتی است كه برای خود رقم می‌زنید.((آنتونی رابینز))

چنانچه در زندگی، قوانین ناسازگار بسیاری دارید، درد و رنج زیادی را به جان خواهید خرید و ناامید و سرخورده خواهید شد.((آنتونی رابینز))

اگر پایه‌ی شادمانی خود را، دستیابی به هدف ویژه‌ای بدانید، در مسیر زندگی، به شدت احساس اندوه خواهید كرد.((استیو چندلر))

من باور ندارم كه رنج تنها، آموزنده است. اگر رنج به تنهایی آموزنده بود، می‌بایست همه‌ی مردم دنیا خردمند می‌شدند؛ چون هر كسی به گونه‌ای رنج می‌كشد. باید غمخواری، همدلی، شكیبایی، عشق، همت والا و میل به حساس باقی ماندن را به رنج افزود.((آن مارو لیندبرگ))

درد، انسان را به اندیشه وامی‌دارد. اندیشیدن، انسان را خردمند می‌كند. خرد، سبب تاب آوردن زندگی می‌شود.((جان پاتریك))

عشق همچون تعطیلات است: با لذت تدارك دیده می‌شود، با رنج تجربه می‌شود و از سر افسوس از آن یاد می‌شود.((شی ویلیامز))

گاهی، كمی درد و رنج برای رشد و آموختن هرچه بیشتر لازم است.((آنتونی رابینز))

زمانی كه بُریده‌اید و ناتوان هستید و شكست خورده‌اید، یا احساس می‌كنید دیگران، نیرومندتر، ماهرتر یا حتی خوش شانس‌ترند، به درون خود دست یازید و درد و رنج را به میل، آرزومندی و انگیزه بدل كنید.((آنتونی رابینز))

درد و رنج، همان چیزی است كه شما را وادار می‌سازد تلاش كنید و به پیش بروید و به كامیابی‌هایی برسید كه هرگز گمانش را هم نمی‌بردید.((آنتونی رابینز))

اگر درد و رنج شكست را به جان نخرید، هرگز نمی‌توانید برنده از زمین بیرون بیایید.((آنتونی رابینز))

همواره به یاد داشته باشید ممكن است آنچه را دشواری یا سختی می‌دانید، به راستی، یك هدیه یا بخشش ارزشمند و گرانبها باشد. این، تنها گذشت و مرور زمان است كه این حقیقت را روشن خواهد كرد.((آنتونی رابینز))

ما انسانها بیشتر از ترس اینكه به بلای بزرگتری دچار نشویم، درد و بلاهای كنونی را به جان می‌خریم.((آنتونی رابینز))

هر بار كه در زندگی خود برآشفته شده و از كسی رنجیده‌اید، رنجش و برآشفتگی شما به سبب رفتار یا كارهای آن شخص نبوده، بلكه سبب برآشفتگی و درد و رنج‌تان، تفاوت قوانین شما با آن فرد بوده است.((آنتونی رابینز))

بزرگترین درد و رنج‌های زندگی، درد و رنج‌هایی است كه از درون خودمان و به سبب زیر پا گذاشتن استانداردها و قوانین‌مان احساس می‌كنیم.((آنتونی رابینز))

در دل هر سختی و دشواری، دانش، سود و فرصت‌های باارزشی برای رشد و آموختن وجود دارد.((آنتونی رابینز))

همواره در پی میان‌بُر بودن، نتیجه‌ی عكس می‌دهد. یعنی برخی از میان‌بُرها به راستی میان‌برهایی به سوی مرگ، بیماری و غم هستند.((آنتونی رابینز))

زمانی كه همه چیز خوب است و در مورد همه چیز، آسوده دل هستید، گوش‌تان بدهكار نیست، ولی هنگامی كه در زندگی با دشواری روبه‌رو شدید یا درد و رنجی به سراغتان آمد، آنگاه گوش شنوا پیدا می‌كنید و پذیرش‌تان برای باورها و اندیشه‌های تازه بالاتر می‌رود.((آنتونی رابینز))

گاهی درد و رنج، چیزهایی به ما می‌آموزد كه شادی و شادمانی هرگز نمی‌تواند بیاموزد.((آنتونی رابینز))

گاهی، درد و رنج، بهترین دوست و آموزگار ماست.((آنتونی رابینز))

بدون سختی‌ها، نمی‌توان رشد كرد.((آنتونی رابینز))

من آموخته‌ام كه هرگاه كسی ناآرام و غمگین است یا پیشامد ناگواری برایش روی داده است، هیچ‌گاه از او نپرسم “چه شده؟” یا “مشكل چیست؟”، بلكه همیشه می‌گویم: “می‌خواهی درباره‌اش سخن بگویی؟ من برای تو اینجا هستم.”((كاتلین لیم))

شگفت‌انگیز است كه چه اندازه از دشواری‌ها و سختی‌های زندگی می‌آموزید و رشد می‌كنید، بی‌آنكه خودتان بدانید.((آنتونی رابینز))

انسان‌ها را از دور دوست داشتن، كار دشواری نیست. دوست داشتن آنهایی كه به ما نزدیك هستند، كار دشواری است. بخشیدن یك كاسه برنج برای سیر كردن یك گرسنه، بسی آسان‌تر از كاهش تنهایی و درد و رنج انسانی رانده شده در خانه‌ی خودمان است. عشق را به خانه‌ی خود بیاورید؛ چرا كه عشق ورزیدن به یكدیگر را باید از خانه آغاز كنیم.((مادر ترزا))

آن گونه از سپاسگزاری كه با زبان ابراز نشود، به درد هیچ كسی نمی‌خورد.((گلدیز استرن))

بدون وجود قهرمانان، انسان، موجود دردمندی است كه نمی‌داند تا كجا می‌تواند پیش برود.((برنارد مالامود))

ما باید به مقوله‌ی ترس و درد، با چشم‌های بازتر بنگریم؛ وگرنه مانند این است كه خودمان را در امن‌ترین بخش دنیا، زنده به گور كرده‌ایم.((ناتانیل براندن))

مردم، هنگامی بیشتر رشد می‌كنند كه در زندگی، درد و رنج بیشتری را تاب آورده باشند.((آنتونی رابینز))

نیازی نیست با سختی یا فشار، به خرد راستین دست یافت، بلكه خرد با سرخوشی و نشاط كودكانه به دست می‌آید. اگر به این امر آگاه باشید، بیش از هر چیزی باید سرزنده باشید.((هنری دیوید تورئو))

بهتر است انسان در برابر سختی‌ها، بردباری به خرج دهد و زاری نكند؛ زیرا نسبت به خیر و شر این مسایل نمی‌توان باور داشت و سخت‌گیری در این موارد هم كمكی به آینده نمی‌كند.((افلاطون))

چیزی كه جدایی می‌آورد، همانا خودخواهی در شادی و اندوه است؛ به این چَم كه هرگاه برای شهر یا افراد، رویدادی رخ دهد، برخی دلخون و برخی دیگر، شادمان شوند.((افلاطون))

شخص را آنگاه دلیر می‌خوانیم كه همواره، چه هنگام رنج و چه هنگام خوشی، پیروی از فرمان خرد نموده و به راهنمایی خرد، اموری را كه باید از آن به دور بود، از آنچه جز آن است، تشخیص دهد؛ ما این شخص را خردمند هم می‌خوانیم.((افلاطون))

آدمی، پس از اینكه بر درد خودآگاهی پیروز می‌شود، در نهایت، خودآگاهی، چیز زیبایی به نظر می‌رسد.((آبراهام مازلو))

بزرگترین درد و رنج جهان، “زندگی بدون چَم، مفهوم و هدف” است.((آنتونی رابینز))

دست به كار شدن، ویژگی همه‌ی انسانهای كامروا است. هوش سرشار یعنی هنر تاب آوردن درد و رنج.((آلبرت هیوبارد))

توانگران، پول می‌آفرینند و پول، جزیی از وجود آنان است و به همین دلیل است كه به سختی از آنها جدا می‌شوند.((رابرت كیوساكی))

پول به درد این می‌خورد كه انسان به كمك آن، در تنگناهای زندگی به خودش رشوه بدهد.((رینهارت))

كمتر غمی است، هر اندازه هم جانكاه، كه درآمد خوب در آن كارساز نباشد.((لوگان پیرسال))

زیباترین لبخندها همان است كه به ناگهان بر چهره ای خاموش و غمگین نقش می بندد.((كریستین بوبن))

یك زندگی زیبا آن است كه برای سپری كردن اش رنج زیادی را به دوش بكشیم.((یك كولی))

هوش سرشار، به تنهایی، به ویژه هوش سرشار بدخیم، پاسخگوی هیچ دردی نیست.((كریستین بوبن))

اندوه، چون شیشه ی عطری بسیار گرانبها است؛ به اندازه ای كه نمی توان برایش بهایی در نظر گرفت.((كریستین بوبن))

نوزادان، آموزندگان اندیشه اند كه هرگز غم به خود راه نمی دهند.((كریستین بوبن))

اگرچه پنهان كردن رنج، به نیرنگ و تردستی، روا نیست، این راه در سنجش، شگردی پسندیده تر است.((كریستین بوبن))

به سختی می توان كسی را كه عاشق پژوهش است، از كتاب خواندن بازداشت.((كریستین بوبن))

زندگی، كوتاهتر از آن است كه حتی دمی از آن را با غم و غصه بگذرانید؛ پس همیشه شاد باشید.((اریك تِیلر))

اگر پدیده های خارجی باعث رنج شما می شوند، گناهكار، آنها نیستند، بلكه داوری های شما در مورد آنها مایه ی رنجش تان می شود. هم اكنون می توانید آن داوری ها را از میان بردارید تا دیگر رنج نبرید.((ماركوس ارلیوس))

اگر قرار باشد كه در برابر هر چیزی، واكنش نشان دهیم، پیوسته از فشار روانی، رنج خواهیم برد.((آنتونی رابینز))

اگر كامروا نشوید، زندگی، خود به خود و به میزان كافی، شما را دچار رنج خواهد ساخت و نیازی نیست كه با ایجاد قوانین سخت، پیوسته خود را دچار رنج و اندوه كنید.((آنتونی رابینز))

اگر زندگی خود را به گونه ای بنا كنیم كه خوشبختی ما وابسته به اموری بیرون از دسترس ما باشد، در آن صورت، احساس رنج خواهیم كرد.((آنتونی رابینز))

افراد، برای فرار از رنج، تلاش بیشتری می كنند تا برای كسب لذت.((آنتونی رابینز))

كسانی كه به مجردِ برخورد با سختی، كار را رها می كنند، هرگز به جایی نمی رسند.((آنتونی رابینز))

آنچه در زندگی بیشتر مردم، مایه ی اندوه است، این است كه بیشتر، می دانند در زندگی خود خواهان چه چیزهایی هستند، ولی به درستی نمی دانند كه چه كسی می خواهند باشند.((آنتونی رابینز))

هر اندوهی، برانگیزاننده و اندرزی ارزشمند است.((رالف والدو امرسون))

هر قدر علل و موجبات اندوه آدمی كمتر باشد، نیك بخت تر است و هر چه میزان خواسته ها و تمایلات كمتر باشد، زندگی او آرامتر و به نیكبختی نزدیكتر خواهد بود.((گوته))

تاریخ به معنی جنگها و شرح زندگی چند نفر اندك شمار نیست كه شاه شده یا سرداران بزرگی بوده اند. تاریخ باید درباره ی مردم یك كشور برای ما سخن بگوید كه چگونه زندگی می كردند، چه كارهایی انجام می دادند و چگونه می اندیشیدند. تاریخ باید از رنجها و شادی های آنان و از دشواری ها و مشكلاتشان برای ما سخن بگوید و بگوید كه چگونه بر این دشواری ها چیره شدند.((جواهر لعل نهرو))

اكنون روزگاری است كه شخصی كه هیچ كار نمی كند پولهای اضافی هنگفتی به دست می آورد، در حالی كه بیشتر كسانی كه با زحمت و سختی، كار زیادی انجام می دهند هیچ سهمی از آن به دست نمی آورند!((جواهر لعل نهرو))

در میان اندوه و خطا و غم، شبنم جوانی را در دل خود نگهدار و بر لبان خود لبخند حقیقت را.((هنری وادزورث لانگ‌فلو))

آرام باش ای دل غمگین! از شِكوه بس كن؛ پشت ابرها هنوز خورشید می درخشد؛ سرنوشت تو همان است كه دیگران دارند. در هر زندگی باید بارانهایی فرو ریزد و برخی روزها تیره و حزن انگیز باشند.((هنری وادزورث لانگ‌فلو))

ای ستاره ی نیرو، تو را می بینم كه ایستاده ای و بر درد من لبخند می زنی؛ تو با دست فولادین خود اشاره می كنی و من نیروی خویش را باز می بابم.((هنری وادزورث لانگ‌فلو))

رنج های مشترك در پیوند با ما هستند و حقیر اند، چون رنج ها حقیر اند.((فرناندو پسوا))

هنر ما را به گونه ای رویایی از درد هستی رها می سازد.((فرناندو پسوا))

رنج كشیدگان راستین گردهم نمی آیند و گردهمایی تشكیل نمی دهند. هركس رنج می كشد، به تنهایی رنج می كشد.((فرناندو پسوا))

چیزی كه به تندی رشد نكند، در زیر وجود پیشامد گونه ی اندیشه ی ما رنج می برد.((فرناندو پسوا))

اثری را آفریدن و پس از پایان، بد شمردن، از رنج های روان است؛ به ویژه اگر شخص بپذیرد كه این بهترین اثری بود كه می توانست بیافریند.((فرناندو پسوا))

مطالعه ی روزنامه از نقطه نظر زیبایی شناسی، چه بسا اخلاقی هم همیشه پر دردسر است، حتا برای كسی كه اندكی عذاب وجدان اخلاقی را بشناسد پر دردسر است.((فرناندو پسوا))

همه چیز هیچ است، درد ما هم همین طور.((فرناندو پسوا))

نه رنج انسانی بی نهایت است و نه رنج ما ارزش برتری از خود رنج را دارد كه باید تاب آوریم.((فرناندو پسوا))

اندوه تلاش گران سخت كوش بدترین نوع اندوه است.((فرناندو پسوا))

به درد نخورها و بی اهمیت ها فضای بینابینی فروتنانه میانه ای در زندگی حقیقی ما می گشایند.((فرناندو پسوا))

در این جهان هراس به دل راه مده، بزودی خواهی دریافت چه لطیفه ای در خود دارد رنج كشیدن و نیرومند بودن.((هنری وادزورث لانگ‌فلو))

ما آن كه می پنداریم نیستیم و زندگی، زودگذر و اندوهگین است.((فرناندو پسوا))

هدف مورد نظر یا روش ما نه شادی است و نه اندوه؛ كار كردن است و بس، بدان گونه كه هر روز از روز گذشته گامی پیش تر باشیم.((هنری وادزورث لانگ‌فلو))

نویسنده ای كه می كوشد بر ترجمه ی رمانهایش نظارت كند، همچون چوپانی كه در پی گله ای از گوسفندان ناآرام است، به دنبال كلمه های بی شماری می گردد؛ حالت این نویسنده برای خودش غم انگیز است و برای دیگران خنده آور.((میلان كوندرا))

یك پیرمرد بدون اندوه و با نشاط هرگز بدون دوست و رفیق نخواهد ماند.((آندره موروا))

درد حقیقی پیری در ضعف جسمانی نیست، بلكه در سهل انگاری و بی باكی روحی است.((آندره موروا))

طوفان، درد و تباهی را آشكار ساخته، اما او به هیچ وجه آفریننده ی تباهی و درد نبوده است.((آندره موروا))

چیزی كه بدون زحمت و رنج آموخته شود روزی فراموش می شود.((آندره موروا))

به راستی تسلی بزرگی است كه كسی بتواند در زمان های درد و تنهایی و فراق، دست كم یك خاطره ی كامل درخشنده را به یاد آورد.((آندره موروا))

امر بسیط [ =گسترده ] بر پریشان سران، تك شكل و یكنواخت نمود می یابد و یكنواختی، موجد ملال [ =رنجش ] است. ملولان تنها یكنواختی (امر یكرویه و پیش پا افتاده) را می یابند.((هایدگر))

درون [هر] چارچوب، دنیایی ابدی توسط شخص دیگری آفریده شده است كه از هر شائبه ی فنا به دور است؛ دنیایی كه جریان ازلی علت و معلول، یا رنج و شادی را در آن راهی نیست.((اریك نیوتن))

برای رسیدن به آرزوهایتان و زندگی كردن به گونه ای كه دوست دارید، باید هر روز كارهای سختی انجام بدهید.((مایكل ال اشتال))

هرچند كه مادرم برای من دچار سختی های فراوانی شده است، ولی فكر می كنم از آنها لذت نیز برده است.((مارك تواین))

یك زندگی اجتماعی خوب، نه تنها باعث لذت و انگیزش می شود، بلكه سرچشمه ی بزرگی برای پشتیبانی از ما در سختی هایمان است.((گیل لیندن فیلد))

آرزوهای به ستوه آورنده ی آدمی، به گونه ای اندوه بار برآورده می شوند.((فلورانس اسكاول شین))

تنها در كاری می توانیم كامیاب شویم كه به سختی، دوستدار آن باشیم.((فلورانس اسكاول شین))

نتیجه ی فریب و ریاكاری، ناامیدی و اندوه؛ و راه خیانتكاران، دشوار است.((فلورانس اسكاول شین))

هیچ قلبی وقتی در پی رویاهایش بوده، هرگز رنج نكشیده است.((پائولو كوئیلو))

ترس از رنج از خود رنج بدتر است.((پائولو كوئیلو))

به ناراحتی ها (حتی دندان درد) مانند تجربه ی جالبی می نگرم و از اینكه از تجربه ی تازه ای بیخبر نمانده ام، شادمانم. آسمان بالای سر من به هر رنگی باشد، من برای هر گونه سرنوشتی آماده ام.((جین وبستر))

من با این فلسفه كه ناامیدی و نكبت و غم، نیروی اخلاقی را تقویت می كند مخالفم. افراد نیكبخت و شادمان هستند كه مهر و محبت می بخشند.((جین وبستر))

ناراحتی های بزرگ نیست كه صبر و بردباری نیاز دارد، بلكه این ناراحتی های خرد خرد و جگر سوراخ كن را با تبسم برگزار كردن، به راستی نیازمند روحیه است.((جین وبستر))

مردن مانند شیرجه زدن در یك دریاچه ی ژرف در یك روز گرم است. در این شیرجه، شوكِ آن تغییر سرد و برنده وجود دارد، درد آن یك ثانیه است و سپس، پذیرش شناوری در حقیقت است.((ریچارد باخ))

درد، پیامی است برای جنبش، تلاش و به دست آوردن نیازهایتان.((رابرت هلدن))

شرافت، آن است كه انسان با دلیری در برابر سختی ها بایستد.((زیگ زیگلار))

بیشتر زمانها، پیشامدی كه بسیار اندوه بار و ناامید كننده به نظر می رسد، سبب بروز بزرگترین دگرگونی در زندگی می شود.((زیگ زیگلار))

نابرده رنج، گنج میسر نمی شود.((مثل))

اگر در رویارویی با سختی های زندگی، با نگرش “فكر می كنم بتوانم” پیش بروید، بسیار پیش تر از كسانی خواهید بود كه از شكست می هراسند.((زیگ زیگلار))

چه بسا كسانی كه از رویارویی با هر مسأله و امر سختی می گریزند و توجه ندارند كه دشواری ها، انسان را آبدیده می كند و ویژگی های مثبت او را آشكار می سازد.((آنتونی رابینز))

چیزهایی را كه به درد بخور یا زیبا نیستند، در خانه ی خود نگاه ندارید.((ویلیام موریس))

آسایش باید راستین باشد، آسایش مصنوعی، بدتر، سبب رنج است.((نیوتون))

هزار آسایش، به خوشی یك پیروزی پس از رنج و تلاش نمی ارزد.((كریستین آندرسن))

بزرگترین بازدارنده بر سر راه زندگی لذت بخش، این است كه كمابیش همه به اندوه با اندوه پاسخ می گویند، به خشم با خشم و به كینه با كینه.((وین دایر))

برای ذهنی كدر و تاریك، طبیعت اندوهگین است. برای ذهنی روشن، كل دنیا در حال درخشیدن و سرشار از نور است.((رالف والدو امرسون))

شوخی، این توانایی را به فرد می دهد كه بدون آنكه تبدیل به چهره ای مصیب بار شود، در میانه ی رویدادهای مصیبت بار زندگی كند.((ای. تی . “سای” ابرهارت))

به یاد داشته باشید كه شادمانی به اندازه ی غم و غصه واگیردار است. نخستین وظیفه ی افراد شاد این است كه دیگران را از شادمانی خود آگاه سازند.((موریس مترلینگ))

زمانی كه پسری چهارده ساله بودم، پدرم آن چنان بی‌سواد بود كه به سختی می‌توانستم وجودش را تاب آورم. ولی زمانی كه بیست و یك ساله شدم، از اینكه پیرمرد در طی این هفت سال، چقدر آموخته، شگفت زده شدم.((مارك تواین))

موسیقی، دو نقطه‌ی كاملاً متفاوت [ =دیگرگون ] ترس و اندوه را آرامش می‌بخشد.((جرج الیوت))

اگر انسان بتواند رنج را نیز به‌مانند شهری ترك گوید، می‌تواند خوشبختی را از سر گیرد.((ویكتور هوگو))

درد و رنج، كوتاه است و زودگذر؛ برای فراموشی، اینها لازمه‌ی زندگی‌اند و گرانترین گورها جز حفره‌ای تاریك نیست.((ویكتور هوگو))

جان آدمی چه اندوهگین است، هنگامی كه اندوه‌اش از عشق است.((ویكتور هوگو))

من مردی اندیشنده‌ام كه درد را می‌شناسد.((ویكتور هوگو))

ناچیز شمردن درد و مرگ، نخستین وظیفه ی مرد است.((سیسرون))

بسیاری از كتابها ملال آورند و آن كه بی وقفه می خواند و روح یا قضاوتی هم شأن این خوانده ها در خود نمی پرورد، نامطمئن و بی قرار برجای می ماند؛ غوطه ور در كتابها و سطحی در نفس خویش.((میلتون))

قدرت سخنوری، خوبی را تشویق و بدی را نفی و شخص ناراحت را راحت می كند؛ ترس را از ترسو دور و آدم بی حیا را آرام می كند.((فلوریو))

شعر، وصف شخصیت نیست، بلكه نوعی گریز از شخصیت است و میان انسانی كه رنج می كشد و ذهنی كه می آفریند، باید بیشترین فاصله ی ممكن وجود داشته باشد.((ت.اس.الیوت))

اندوه و شوق را به هم پیوند بده… به هیچ روی تكه پاره زندگی نكن، فقط بپیوند.((فورستر))

كوله بار غم را از دوش برداشته، شادی‌های زودگذر را فراموش و دقت خود را به رشد و پیشرفت روحمان معطوف كنیم.((هنری لانكفلر))

روح غمگین، در تنهایی آرام می‌گیرد و از انسانها می‌هراسد؛ چون آهویی زخمی كه گله را به جا نهاده و به زندگی غار رو می‌آورد تا بهبود یافته یا بمیرد.((جبران خلیل جبران))

آن‌كس كه مایه‌ی رنج دیگران گردد تا از برای خویش خوشی خواهد، در بند دشمنی گرفتار است و از دشمنی رهایی نیابد.((بودا))

مگذار هیچ‌كس به آنچه خوش یا آنچه ناخوش است، دل بندد. ندیدن خوشی درد است و دیدن ناخوشی نیز درد است.((بودا))

نیكان در همه حال با دوراندیشی گام بردارند؛ نیكان از برای برآوردن خواهش شهوانی، سخن نگویند؛ خردمندان در غم و شادی هرگز به هیجان نیایند و افسرده نگردند.((بودا))

تا كار بد بَر ندهد، نادان اندیشد بَر او چون انگبین است، ولی چون بَر دهد، نادان غم خورَد.((بودا))

نادان با اندیشه‌هایی چون “اینها پسران من‌ هستند یا این دارایی من است”، در رنج است؛ خود او نیز آنِ وی نیست، چه رسد به پسران و دارایی.((بودا))

اگر از دوست جدا شدید، اندوهگین نباشید، زیرا عشق شما نسبت به او بیش از خود او است.((جبران خلیل جبران))

چگونه می‌توانید آنان كه عذاب وجدان‌شان بیش از گناهان‌شان است را مجازات كنید؟((جبران خلیل جبران))

سبب اندوه است كه اشخاص در حد میانه نیز به حواس خود توجه نمی‌كنند. نگاه می‌كنند، ولی نمی‌بینند، گوش می‌دهند، ولی نمی‌شنوند، لمس می‌كنند، ولی احساس نمی‌كنند، غذا می‌خورند، ولی مزه ی آن را حس نمی‌كنند.((لئوناردو داوینچی))

انسانها هرچه حساس‌تر باشند، رنج بیشتری می‌كشند.((لئوناردو داوینچی))

بیشتر، پیش از كامیابی بزرگ، اندیشه های عذاب دهنده می آیند.((فلورانس اسكاول شین))

شادی نعمت همیشه هماهنگ با رنجی است كه برده ایم.((محمد حجازی))

افسردگی، غم و اندوه در جهان وجود ندارد و آنچه هست، “اندیشه ی” پریشان، خشمناك و اندوهگین است.((وین دایر))

اندوه، مرگ روح است و شادی، زندگی آن.((وینه))

اندوه، نخست مغز را از بین می برد و سپس جسم را.((مثل هندی))

جانوری كه طعمه ی خود را با دندان می درد نیز ممكن است خوشبخت باشد، ولی تنها انسان می تواند نسبت به همنوع خود محبت كند و این والاترین دستاوردی است كه آدمی می تواند آرزو كند.((سولژنیتسین))

انسان می تواند در هر زمان، هر رنجی را تاب آورد، مادام كه معنایی [ =چمی ] در آن بیابد.((ویكتور فرانكل))

من همه چیز خود را به گرسنگی و رنجهای جوانی مدیون ام.((ناپلئون بناپارت))

اگر همه ی ما این سختی را به خود بدهیم كه گاهی به غریبه ها لبخند بزنیم، جهان می تواند روزهای خود را بر پایه ی زد و خوردهای كمتری آغاز كند.((ریچارد تمپلر))

برای رفع فشارهای عصبی باید دو گام برداشت: گام نخست اینكه برای مسائل جزیی، خود را ناراحت نكنید، گام دوم اینكه بدانید همه ی مسائل جزیی هستند.((آنتونی رابینز))

بدبختی، گونه ای نقطه نظر است. كسی كه كارش فروش آسپیرین است از سر درد شما احساس خشنودی می كند.((آنتونی رابینز))

ما باید خیلی خودپسند باشیم اگر تصور كنیم كه برجسته ترین موجودات دنیا هستیم. در این دنیا نزدیك به صد میلیارد كهكشان وجود دارد كه هر یك از آنها چندین میلیون خورشید دارند كه شبیه به ما یا بهتر هستند و هر روز تعدادی از آنها با هم برخورد می كنند و در هیچ جای دنیا كسی برایشان غصه نمی خورد و مجلس ترحیم و یادبود برپا نمی كند.((موریس مترلینگ))

دردناك ترین امور زندگی دو چیز است: یكی درد ناشی از انضباط و دیگری درد ناشی از تاسف؛ درد تاسف به مراتب سنگین تر است.((؟))

بهترین كتاب آن است كه انسان را به اندیشه وادارد، وگرنه به درد پاره كردن هم نمی خورد.((الف بس))

محبت حقیقی شبیه گیاهی است كه آهسته رشد می كند و مادام كه در برابر مشكلات و سختیها پایداری نكند، سزاوار اینكه آن را محبت حقیقی بخوانند، نخواهد بود.((جورج واشنگتن))

برای [ شخص ] قانع حتی فقر و گمنامی شیرین است و برای ناراضی حتی ثروت و افتخار، [ مایه ] رنج است.((مثل چینی))

كسی كه می خواهد خود را از مصیبت ها برهاند، باید در جستجوی لذات خیالی نباشد. چه اگر باشد، همچون نابینایی است كه راه را از چاه تشخیص نمی دهد.((گوته))

هیچ رنجی بالاتر از رنج كودكی نیست كه برای اولین بار طعم ستم و سنگدلی را چشیده باشد.((رومن رولان))

اشخاصی كه حل و فصل سختیهای زندگی خود را به عهده دیگران می گذارند، مانند كسانی هستند كه برای عبور از رودخانه منتظر می شوند تا آب آن خشك شود.((هوراس))

اشخاص جدی و فعال طوری به كار عادت می كنند كه بیكاری باعث صدمه و عذاب آنان می گردد و اگر بر حسب اتفاق از شغل و رشته مخصوص به خود باز بمانند، به حكم اجبار، مشغله ای دیگر برای خویش تدارك می بینند.((اسمایلز))

اگر شغلی داری كه هیچ گونه سختی در آن وجود ندارد، پس بدان كه در حقیقت شغلی نداری.((ماكلوم اس فوربس))

داروی تمام دردها نیكی است؛ به شرط آنكه ندانند شما نیك هستید، وگرنه نمی گذارند نیك بمانید.((محمد حجازی))

من تنها یك ترس دارم و آن این است كه زندگی ام بیش از اندازه در این دنیا به طول انجامد و در آخر عمر مانند گلیمی پوسیده، دیگران را از وجود خویش در رنج و زحمت اندازم.((توماس جفرسون))

دست مرا از تابوت بیرون گذارید تا مردم بدانند كه با اینهمه رنج چیزی از دنیا با خود نبردم.((اسكندر))

تمام اشتباههای ما درباره مرگ ناشی از این است كه فكر می كنیم درد و رنجی كه ما قبل از مردن می كشیم مربوط به مرگ است. در صورتی كه چنین نیست و تمام درد و رنجها مربوط به زندگی است. زندگی موجب درد و رنج می شود و مرگ، پایان دردهاست.((موریس مترلینگ))

اگر می دانستید كه یك محكوم به مرگ هنگام مجازات تا چه حد آرزوی بازگشت به زندگی را دارد، آنگاه قدر روزهایی را كه با غم سپری می كنید، می دانستید.((ابوعلی سینا))

اگر مردم می دانستند برای احراز مقام استادی چه رنجها برده ام و چه روزها و شبها جان كنده ام، هرگز از دیدن شگفتی های هنریم متعجب نمی شدند.((میكل آنژ))

كاری كه حتی فكرش تو را ناراحت می كند، انجام نده.((مثل آفریقایی))

سختیهای بزرگ، مردان بزرگ می سازد.((جان‌ اف‌ كندی‌))

سعادتمند كسی است كه غم فردا و بود و نبود [ چیزی ] را نخورد و در برابر سختیها خود را نبازد و آنچه را كه در دست اوست، غنیمت شمارد.((اپیكور))

اگر انسان، غم فردا و رنج دیروز را به غصه ی امروز خود نیفزاید، میزان آن هر چه باشد به آسانی می توان تاب آورد.((هامولتینك))

اگر وجدان پاكی داری، پس چرا غصه می خوری؟ چرا كه چیزی كم نداری.((مثل هندی))

سختی های حقیقی حیات آنقدرها زیاد نیست. عذاب و بدبختی همیشگی ما نتیجه پریشانی، وسواس و هوسبازی است.((لردآویبوری))

آتشی مانند هوای نفسانی، كوسه ای مانند نفرت، دامی مانند نادانی و عذابی مانند حرص وجود ندارد.((؟))

رنجهای ناشی از سركوبی و قوانین بی رحم ناشی از وفادار ماندن به یك الگو، هیچ یك منجر به درك حقیقت نمی شوند.((كریشنا مورتی))

ما هنوز در زمان ماقبل تاریخ هستیم؛ زیرا تاریخ بشریت آن روز آغاز می شود كه بشر از همه رنجها و گرفتاریها نجات یابد.((فتحی الرمكی))

ایستادگی در برابر سختی ها در شما اعتماد به نفس ایجاد می كند و توانایی شما را نیز افزایش می دهد.((برایان تریسی))

بدترین پریشانی، پریشانی عقل است و بزرگترین مصیبت ها از نادانی برخیزد.((لقمان))

هرگز نمی توانیم درباره زندگی دیگران قضاوت كنیم، چون هر كس رنجها و درماندگی های خودش را دارد.((پائولو كوئیلو))

لحظاتی هست كه جز غم و رنج چیزی رخ نمی دهد و نمی توانیم از آن دوری كنیم. تنها زمانی دلیلش را می فهمیم كه بر آن غلبه كرده باشیم.((پائولو كوئیلو))

هر كه در حال توانایی نیكویی نكند، در حال ناتوانی سختی ببیند.((سعدی))

كشورهای پیشرفته از فقر درك و فهم، فقر اراده، تنهایی و فقدان عشق و معنویت رنج می برند. امروزه بیماری وحشتناك تر از این در جهان وجود ندارد.((مادر ترزا))

هر زمان احساس می كنم كه درد و رنج و بیماری می خواهد مرا رنجه كند و آزار دهد، به كار پناه می برم. كار، بهترین درمان دردهای من است.((فرانسوا ولتر))

خدا امید و خواب را برای جبران غم های زندگی به ما ارزانی داشته است.((فرانسوا ولتر))

من هیچ غمی نداشته ام كه خواندن یك صفحه كتاب آن را از بین نبرده باشد.((منتسكیو))

مستمند كسی است كه دشواری و سختی ندیده باشد.((ارد بزرگ))

سختی های بزرگ به آدمی نیرویی دو چندان می بخشد.((اُرد بزرگ))

نگاهت رنج عظیمی است، وقتی به یاد من می آورد كه چه چیزهای زیادی را هنوز به تو نگفته ام.((آنتوان دوسنت اگزوپری))

فكر نو بسیار ظریف و حساس است؛ با یك ریشخند كوچك می میرد و كنایه ای كوچك آن را به سختی مجروح می كند.((هربرت اسپنسر))

برای تحمل سختیهای زندگی باید عاشق چیزی بود، كاری، زنی، آرمانی و … .((ماركوس آنا))

آدمی شاگردی است كه درد و اندوه او را آموزش می دهد و هیچ كس بدون احساس این آموزگار قادر به شناسایی خود نیست.((آلفرد دوموسه))

همه آدمیان به شیوه های گوناگون، سختی های روزگار را می چشند.((اُرد بزرگ))

بزرگترین شادی تولد است و بزرگترین غمها مرگ.((هوارد فاست))

دوستی برای خود برگزین كه به گاه سختی و درماندگی مددكارت باشد.((بزرگمهر))

پول با شادمانی كم داخل كیسه می شود، اما با غم زیاد از آن خارج می گردد.((مولیر))

هر ضعیف و ناچیزی كه در میان شما عذاب دیده و نابود گشته است، نیرومندترین و ایستاده ترین چیزی است كه در هستی شماست.((جبران خلیل جبران))