آدمی ست دیگر ! گاهی دلش می خواهد کسی باشد حتی از دور ، تا گلهای پیراهنش را آب بدهد ؛ آدمی ست دیگر ! گاهی دلخوش است به همین بهار ، به همین سادگیِ فصل لبخندها ، تا غزلی بخواند و صبحی دیگر آغاز شود ... پارمیس وَردی پناه