با کودتای آغوشت

از اینجا تا بوسه هایت چند
خیابان فاصله است
چند کوچه تا حریر گیسوانت
چند پله تا پیراهن تنت
از اینجا تا تو را دیدن
تا پهنای خمار چشمانت
یک دل تنها
یک دل راه مانده
من می آیم
ته همان کوچه بن بست
با کودتای آغوشت
تو را پنهان از چشم همه
می بوسم
و تو دوست داشتنت را
میان بازوان تنهایی ام
انکار می کنی
بیا
قرار ما همان
بن بست دلتنگی
وای…
اگر تو نیایی…

مریم پورقلی