خیلی وقت ها ،
چیزی درونمان بی قراری می کند ،
حرف هایی که هیچ گاه به زبان نیاوردیم ،
آواهایی که هیچ وقت شنیده نشد و درون قلبمان محکوم به حبس ابد شد ،
درون ما ،
پُر است از دوستت دارم هایی که به هم نگفتیم ،
پُر است از احساس هایی که دفن شد ،
سردمان کرد ،
گاهی هم بذر دشمنی کاشت ،
خیلی وقت ها ،
با سکوت ،
عشق را نفرت کردیم.
بودن را نیستی ،
و دلبستگی را غرور ،
زندگی روز های تلخی دارد از جنسِ دفن احساس.
از یاد نبریم ،
که قلب برای عاشقانه هایمان زنده است ،
و زندگی میدان عشق ورزیدن.
چیزی درونمان بی قراری می کند ،
حرف هایی که هیچ گاه به زبان نیاوردیم ،
آواهایی که هیچ وقت شنیده نشد و درون قلبمان محکوم به حبس ابد شد ،
درون ما ،
پُر است از دوستت دارم هایی که به هم نگفتیم ،
پُر است از احساس هایی که دفن شد ،
سردمان کرد ،
گاهی هم بذر دشمنی کاشت ،
خیلی وقت ها ،
با سکوت ،
عشق را نفرت کردیم.
بودن را نیستی ،
و دلبستگی را غرور ،
زندگی روز های تلخی دارد از جنسِ دفن احساس.
از یاد نبریم ،
که قلب برای عاشقانه هایمان زنده است ،
و زندگی میدان عشق ورزیدن.
فاطمه گل محمدی [یاسی]