خنده بر هر درد بی درمان دوا باشد بخند
خنده رو از دکتر و دارو سوا باشد بخند
بی سبب دنبال کج خلقی نباش و خنده کن
آدم خـوش خنـده از غم ها رهـا باشد بخند
گر دو روزی غصه آمد تا ترا ویـران کند
غصه هم مانند دنیا بی بها باشد بخند
قصه ام را گر شنیدی بی بهانه خنده کن
کاین روایت بهر درمان و شفا باشد بخند
قصه کوته می کنم در این مجالی که گذشت
خـاطـرت بـر درد خنده مبتـلا بـاشد بـخند