روز بیستویکم
حرف حق را بپذیر بیآنکه گویندهی آن را ارزیابی کنی.
مثلا اگر بوی دود احساس کنی و طوطیات فریاد بزند:
«خانه آتش گرفته!»
آیا به مهمانانت خواهی گفت:
«این طوطی نمیفهمد چه میگوید»؟
روز بیستودوم
عقاید را با حقایق اشتباه نکن.
حقیقت مانند دانهی بادام است،
و عقاید پوستهی آن دانهی بادام را تشکیل میدهد.
اگر به دنبال حقیقت ِ هر چیز هستی،
باید پوسته را بکنی تا خود دانه را ببینی.
روز بیستوسوم
قبل از انجام هر کار مهمی،
اول ببین چه احساسی نسبت به انجام آن داری.
آیا آن کار را مهم میدانی؟ آیا واقعی به نظرت میرسد؟
آیا به دیگران سود میرساند؟
روز بیستوچهارم
هنگام غلیان احساسات، هیچ تصمیم مهمی نگیر.
دراینصورت اشتباه خواهی کرد.
اول درونت را آرام کن.
ذهن مانند دریاچه است؛
هنگام غلیان احساس، دریاچه مواج است.
دریاچه هنگامی نور ماه را منعکس میکند که آرام باشد.
روز بیستوپنجم
هنگام مواجهشدن با مشکل یادت باشد که بیگمان راهحلی وجود دارد.
زیرا هر چیز همزادی دارد.
بعد از هر سقوطی، صعودی و بعد از هر شبی، روزی هست.
ذهنت را بر راهحلها متمرکز کن.
برای بیرون آمدن از یک اتاق باید در را پیدا کنی،
نه اینکه غصهی دیوارها را بخوری.
روز بیستوششم
همواره از نعمتهایی که زندگی به تو بخشیده است،
شاد باش و از بابت آنچه نداری گله نکن.
ساختمان با سنگهایی ساخته میشود که در دسترسند،
نه با سنگهای حیاط خانهی دیگران.
روز بیستوهفتم
سعی کن مثل خودروی خرابی که پتپت میکند،
مدام در حال عذرخواهی نباشی.
با این کار توجه دیگران را به اشتباهاتت جلب خواهی کرد.
تلاش کن «بهترین» را انجام دهی.
آنگاه لبخند بزن و حرکت کن.
تنها خداوند کامل است.
روز بیستوهشتم
هر کار خیری که در این دنیا انجام دهی،
بیش از هر کس به خودت کمک خواهد کرد
و به تو قدرت و انرژی و درک بیشتر خواهد بخشید.
اگر خودت نقاشی کنی،
دیگران از تماشای آن لذت خواهند برد.
ضمن آنکه در حین کار
تجربهات هم در نقاشی بیشتر شده است.
روز بیستونهم
برای عملکردن از درونت فرمان بگیر.
برای تفکر از درونت راهنمایی بجوی.
زیرا درک و آگاهی را باید دریافت کنی؛
نمیتوانی خودت آن را پدید آوری.
زمین هنگامی گرم میشود که
رو به خورشید باشد.
روز سیام
هر چیز که راست و درست باشد،
به نفع تو و دیگران خواهد بود.
خداوند بهتر از هر کس میداند
چه چیز به تو شادی واقعی میبخشد.
آیا گیاه میفهمد که باد، آن را تقویت میکند،
یا باران ملالآور باعث رشد گلهای زیبا میشود؟
روز سیویکم
هرگز مغرور نشو،
زیرا غرور سمّی کشنده است.
غرور بهتدریج عقل را زایل میکند
و باعث میشود هیچ کاری را بهدرستی انجام ندهی.
منبع: مجله راز