دلم برای کودکی هایم تنگ شده، برای روزهایی که فقط از دوری ِ مادر بزرگ بغض می کردم.
حالا، من بزرگ شده ام، غصه هایم قد کشیده اند. اینجای دنیا دلم برای چیزهای دیگری هم گرفته است.
دلم درگیر آن عکس و کافه و کوچه ی معروف است که همه ی آدم ها برای خودشان دارند.
این روزها بیشتر از همیشه تنهاترم. این روزها دلم از همیشه تنگ تر است.
ارغوان بشیری