دکتر زندگی خانواده، عشق، محبت، تحول
مردها تشنه ی روز مرد نیستند. مردها به یک روز قدردانی در سال نیازی ندارند. مرد آفریده شده تا تکیه‌گاه شود نه متکی. مرد به این حساس نیست که زن برادرش برای شوهرش چه خریده است؟ جوراب گرفته است یا ساعت‌مچی طلا؟
مرد برای لطافت و حسودی و چشم‌و‌هم‌چشمی نیامده است. مرد برای مبارزه آمده است. برای جهاد… برای سماجت… برای جنگ با غول زندگانی… برای نبرد بی‌وقفه و بی‌انتها آمده است. برای به آرامش رساندن خانواده‌اش آمده است. برای شکسته شدن غرورش آمده است.
همین که تبسم را بر لب زنش ببیند. همین که لبخند را بر چهره دخترش ببیند. همین که پسرش بتواند پیش دوستانش سرافکنده نباشد. همین که خواهرش بتواند به او تکیه کند و مادرش با او درد دل کند و پدر پیرش جوانی خودش را در او ببیند. مرد را خوشبخت می کند.
در ادامه بخوانید: مرتضی سلطانی – از قبرشویی تا تاسیس برند زرماکارون
مرد آمده همه را خوشبخت کند. آمده تا ستون خانواده شود. آمده بسوزد تا روشنایی ببخشد. جبر زندگانی‌اش است… اجباری ملس نه اختیاری با هوس.
هیچ گوهر گرانبهایی، هیچ مرد جنگی‌ایی را خوشحال نمی‌کند جز آرامش خانوده‌اش.
مرد مهرورزی بلد نیست. چون مادر نیست. بهترین هدیه برای یک مرد… یک تشکر واضح و شفاف به همراه لبخند و آرامش خانوده‌اش هست. بدون هزینه…
در ادامه بخوانید: تو با قلب ویرانه من چه کردی؟ – مصطفی زمانی و غزل شاکری
عمر و عزتشان زیاد
امید که وجود چنین مردانی در روزگار ما کیمیا نباشد
پیشاپیش میلاد امام علی (ع) و روز پدر به تمامی پدران و مردان سرزمینم مبارک
