دکتر زندگی خانواده، عشق، محبت، تحول
آهوی من! دوباره به چنگ من آمدی
با پای خود به سوی پلنگ من آمدی
مشتی به یاوه چشم به راه تو اند و تو،
از آن میانه گوش به زنگ من آمدی
از چشم هات چاره ندارم که این زمان
با سرمه دان خویش به جنگ من آمدی
تا یک شبه به باد دهی هستی مرا
با دامن فراخ به تنگ من آمدی
دل فرش قرمزی ست به راهت که عاقبت
مادهِ غزال چشم قشنگ من آمدی
علیرضا بدیع
