به راستی که عشق آدم ها را از پای در می آورد

از یک جایی به بعد آدم ها از دوست داشتن نیز ، خسته می شوند، دیگر به هیچ عکسی نگاه نمی کنند. هیچ شماره ای را در ذهن شان مرور نمی کنند. هیچ تاریخی را به خاطر نمی آورند.

کوچه ها را نیز فراموش می کنند. دیگر فریدون نمی خوانند. حتی دیگر دلگیر هم نمی شوند. بغض هم نمی کنند. از یک جایی به بعد آدم ها دیگر زورشان نمی رسد.

به راستی که عشق آدم ها را از پای در می آورد…

ارغوان بشیری