پنهان تر از همیشه

در پشت آرواره ی درد
زمان ِ قصه ی من فرا می رسد
وقتی که انتهای همه ی انتظارها
تو نشسته ای
با کفش هایی که خستگی را
پشت خزان هزار درد
فریاد می کشد
… و شاید
پنهان تر از همیشه
در سکوت چشم هایم بنشینی
و حادثه ی بودنم
سر بگیرد.

مریم پورقلی